Zij is eenentwintig jaar geleden geboren om 22.22 uur in een dorpje vlakbij Rotterdam, draagt de titel ‘blogger’, schrijft brieven met een persoonlijke touch naar grote bedrijven en niemand minder dan Nico Dijkshoorn retweette haar. Vanaf dat moment krijgt haar blog aanzienlijk meer bezoekers. Laura Bosua denkt en dat deelt ze elke dag via haar eigen blog. Zo klein als zij is, zo groot is haar ambitie.

Het begint allemaal vrij onschuldig. Laura blogt over knappe filmsterren en haar afschuw die sommige leraren opwekken. Ze begint net als elk ander meisje met bloggen over het normale dagelijkse leven. Daarnaast is ze altijd een grote fan geweest van boeken en raakt ze in de ban van het boek De wereld van Sofie. Een fascinatie voor filosofie ontstaat. Er komt een tijd waarop het bloggen een kleine pauze heeft. Op haar negentiende begint ze met haar huidige blog Lauradenkt.nl. Sindsdien slaat ze nooit meer een dag over. Haar blogs krijgen een serieuzere wending. Althans… “Ik schreef een blog over de baard van Nico Dijkshoorn en plaatste dit op Twitter. Hij nam het bericht binnen een mum van tijd over en ineens had ik veel meer bezoekers.” Een fanbase is geboren.

Anno 2012 lijkt iedereen wel te bloggen. Een blog moet dan ook wel een beetje speciaal zijn wil de schrijver in kwestie te maken krijgen met terugkerende bezoekers. Dat zit bij Laura wel goed. Elke dag krijgt ze zo’n veertig reacties binnen per geschreven artikel. Om maar niet te spreken over haar hoge bezoekersaantallen. Maar wat maakt Laura zo speciaal? “Ik denk dat mijn blog een beetje gek is. Ik kies ervoor om over niet al te persoonlijke dingen te schrijven,” verklaart ze zelf. Dat de blogs van Laura ‘een beetje gek’ zijn, is te zien in haar interviews met voorwerpen. Daarnaast houdt ze ervan om schaamteloos vragen te kunnen stellen. Vanuit dit verlangen ontstond haar brievenrubriek. Zo schreef ze onder andere brieven naar Douwe Egberts en Albert Heijn. “Later kwam ik erachter dat je zo de klantvriendelijkheid van een bedrijf kunt testen.” Laura schrijft echter geen e-mails, maar doet het gewoon nog op de ouderwetse manier. “Ik schrijf mijn vragen gewoon op briefpapier en doe de brief dan op de post. Het is zoveel leuker om brieven te krijgen. Daarnaast denk ik dat de bedrijven me sneller terugschrijven, omdat ze het idee hebben dat ik een kind ben. Dat komt waarschijnlijk door mijn briefpapier en de hoeveelheid vragen die ik stel. Het werkt hoe dan ook in mijn voordeel. En ik houd er hele leuke reacties aan over.”

Met regelmaat gaat Laura op pad om spontaan warme chocolademelk uit te delen, Rotterdam eens even lekker op te fleuren door middel van stoepkrijt en heeft ze een poging gedaan tot voorlezen in de trein. Voor de buitenwereld lijkt ze dan wel misschien een extraverte blogger. Toch heeft ook Laura haar onzekerheden. “Vroeger was ik erg verlegen. Daar heb ik van mezelf aan moeten werken. Bloggen is voor mij dus ook heel handig. Ik ontmoet mensen die ik niet ken. Voorheen vond ik dat heel eng. Maar ik ga steeds meer over mijn eigen grenzen heen.”

Naast al het bloggen is Laura ook nog gewoon student. Ze studeert Literatuurwetenschap in Leiden. “Het is echt op een wetenschappelijke manier naar literatuur kijken. Zo vergelijken we bijvoorbeeld literatuur met andere media zoals film. We hebben zelfs een paar vakken die alleen maar over film gaan. Ook lezen we vaak een boek om vervolgens te bespreken met elkaar tijdens het college.” Laura’s passie voor lezen en schrijven is groot evenals haar ambities. Het verlangen om schrijfster te worden was er al op jonge leeftijd. “Ik wilde eigenlijk iets met journalistiek doen. Maar ik vond het zonde om op hbo-niveau te gaan studeren terwijl ik een vwo-diploma op zak had. Toen kwam ik deze studie tegen en hij sprak me ontzettend aan. Daarnaast doe ik op het moment een minor Journalistiek en Nieuwe Media.” Hoe lang ze nog door gaat met haar blog weet ze niet. “Ik krijg het de komende tijd steeds drukker en moet op dit jaar stage lopen dus het zal minder worden.” Tot nu toe lukt het haar nog aardig. “Het is ook gewoon een kwestie van plannen. Als ik een keer ’s middags niets te doen heb, kan ik nog wel eens drie blogs achter elkaar schrijven. Dan hoef ik er de rest van de dagen niets meer aan te doen.”

Laura denkt, Laura schrijft en daarnaast droomt Laura ook nog eens. “Ik wil blijven schrijven en hoop natuurlijk dat er ooit een boek van mij in de winkels ligt.” Hierin is ze erg kritisch op zichzelf. “Bloggen is één ding, maar met een boek moet je een spanning creëren. Daar moet ik nog eerst even voor oefenen.” Voorlopig schrijft ze nog wel even door op haar blog.

Nieuwsgierig geworden naar het blog van Laura? Je kan haar volgen op www.lauradenkt.nl.

Fotografie: Naomi Felesita